So en Book gifft dat selten. Du nimmst dat in de Hand un weetst: Dat hett Gewicht; du kickst dat an un sühst: Dat hett Format (genau 17,5 x 24,5 cm). So een Book gifft dat selten, sünnerlich in de plattdüütsche Welt. Dit Book lett nich so, as geev dat veel to lachen, ofschoonst de Plattdüütschen meist wat ton Lachen söökt. To wat schullen de sick ook mit Platt afgeven, mit plattdüütsche Böker, wenn de jüst so eernsthaftig sünd as de hochdüütschen?

Un doch – hier is dat Wunner. Schöne Biller von Engel un nadenkern Texten – „Gedichten un Gedachten mank Hemel un Eer“, as de Ünnertitel seggt (vgl. ►►). Jutta Oltmanns ut Warsingsfehn in Ostfreesland hett Karkhööv opsöcht, is an de Engelsfiguren nich stillswiegens vörbi gahn, nee, se hett de fotografeert, hett de in dat richtige Licht sett un hett ehr Ohren opmaakt, ehr Seel wiet, dat se de Böskup verstahn un bedenken un de richtigen Wöör dorför finnen kunn, Wöer in ehr oostfreeske Taal, wat nich mien Spraak is, de ick aver liekers verstah:

VERLÜS

Du büst gahn.
Dien Kamer steiht löss.

Dien Lachen is verflogen,

un Stillte liggt as en Trüürkleed

över all, wat dien was.

Du büst gahn.

Un heel sacht hett en Engel

de Döör achter sük dicht maakt.

Mit dit Gedicht fangt dat Book an. Wokeen schull dat nich verstahn?

De Karkhoff is de Oort, wo wi an de denkt, de wi so nödig noch bruukt harrn un de liekers von uns gahn sünd. Hier is de Steed, wo wi nich mehr verdrängen köönt. Wo wi ook uns Enn in’n Blick nehmt.

Sünd Engels Kitschfiguren, de en beten Heile-heile-Segen över dat Starven leggt, dat de Truerlüüd „bi Troost“ blievt?

För Jutta Oltmanns hebbt de Engel en anner Böskup:

WÜNSKEN AN D’ WEEG

Wees driest!
Stell di up Töhntippen,
un lang na de Regenboog,
He will dien Leven klören!

Wies Mood!
Maak dien Flögels open,
un stieg hoog in d’ Lücht.
An d’ Hemel wassen Steerns!

Wees klook!
Rüst di up d’ Wulken ut,
un lüster na de Engels.
Hör söte Sang willen di wegen!

Buntklöört
Hellerlecht
Engelsriek
sall dien Leven wesen.

Wat sünd dat för wunnerschön Wünsch an de Weeg von en lütt Kind!

Ick weet nich, woans de Verlagsbedingen för so en Book utseht; weet nich, wat sick dat Book goot verköfft. Man ick wünsch mi – un as Wunscherfüller kunnen sick jo de Engels mit insetten -, dat all nadenkern Plattdüütsche dit Book op ehrn Nachtdisch to liggen hebbt un för’t Inslapen noch een Sied leest. So um un bi föfftig Abende kaamt se so goot in’n Slaap; för gode Drööm sorgt de Engels – ook bi de, de nich an Engels glöövt.

Jutta Oltmanns, Wachters tüsken de Welten, Hamburg 2017 (Quickborn-Verlag)

 

Heft Artikel von: Bullerdiek, Bolko