As ik noch lütt weer, hett mien Mama so mennichmal seggt: Pass op, dat du dien Moors nich jichtenswo vergittst.

Un so geiht dat woll nich blots Kinner, nee ok Hunnen köönt ehr’n Moors vergeten un weten nicht mehr, wor de afbleven is. Un dorüm snüffelt Swattsnuut bi anner Hunnen achtern an’n Moors rüm, ümto kieken, of all Hunnen noch ehr’n Steert hebbt. Man de oole Hund Sneewulf hett eens Daags dat Mallöör, dat he sienen Steert nich finnen kann un so löppt he bi de Derten langs to fragen, wokeen sien Moors woll sehn hett. Man keeneen kann emhelpen. Aver jichtenswann drippt Sneewulf de Uul Ulli un de wiest em, dat de Moors jümmer ünnern Steert sitt. Un so finnt Sneewulf sien Moors wedder.

Disse lütte Geschicht vertellt en Vadder sien lütten Söhn un de beiden hebbt veel Spaaß dorbi.

En handlich Book to’n Vörlesen för Kinner vun twee Johren an. Op jeedeen Siet is ok en Bild vun dat Deert, dat Snee wulf jüst na sien Moors fraagt.

An’n Sluss gifft dat denn noch en Woort verkloren.

Caro Sand hett dit Kinnerbook in Hoochdüütsch schreven un ok de Biller dorto maalt. Hannes Frahm hett dat in’t Plattdüütsche överdragen.

 

„Swattsnuut snüffelt achtern“, Caro Sand c/o Papyrus-Autorenclub R.O.M. Logicware, Soft- & Hardware GmbH, Pettenkoferstr. 16 – 18, D-10247 Berlin, ISBN 978-3-7450-2209-4

Heft Artikel von: Kastendieck, Johanna