Schauspeel vun William Shakespeare

in Hoochdüütsch un Plattdüütsch

Ohnsorg-Premiere 26. un 27. 8. 2017-08-28

Ach, mien Shakespeare, wat hebbt se dor bloots wedder mit dien groot Theaterstück maakt: Romeo un Julia. In de School müss ik dat Stück lesen un vör de Klass vördrägen. Un ik leev een ganze Tied in dat ole Verona un heff mi dat all’ns so historisch utmaalt. Un nu stimm dat all’ns nich mehr. Dat weer jo gor nich Verona, nee, in een Zirkus speel sik düsse hartgriepen Tragödie af. Un de twee Familien vun Montague un Capulet – dat weern Zirkus-Familien, de in ehre Wagen mal hierhen un mal dorhen reisen un denn Zirkus spelen dään. Un se kunnen sik nich utstahn, sied Generationen weer twischen jem een Kriegs-Tostand. De Motagues, dat weern Noorddüütsche, un de snacken Platt. Man de Capulets, dat weern Lüüd mit Migrations-Achtergrund, wer weet wo de herkamen sünd, un de snacken Hoochdüütsch. Sowat kann jo ok nich good gohn!

Murat Yeginer, de dat mit een ganzen Barg Schauspeler in Szene sett hett, de hett dat nu waagt un hett den olen Shakespeare sien Stück wol ut de Mottenkist ruthaaln wullt un dat denn in uns Tied setten. Un – segg wat dor gegen! – uns Tied, uns Welt, dat is doch de reine Zirkus. Dor sünd de Een’n un dor sünd de Annern, un  beide Sieden köönt sik nich rüken, jedeen Sied will dat Levens-Recht för sik.

Nu ward jo seggt, de Leev kann Afgründ överbrücken. Süh, un dat wull Shakespeare jo wull wiesen. Romeo un Julia findt in Leevde över alle Fiendschaft weg een to de anner. Dat kunn de Brüch sien to een freedvull Miteenanner nah Johren vun Hass. Bi Küsseree mit ehrn Romeo lehrt Julia Plattdüütsch. Een wunnerbore Regie-Infall, un nu denkst du, nu ward allens good. Man de Hass is starker as de Leev, dat is to beduu’rn. De Hass bruukt een Opfer. Un mag ween, dat de Minschheit, wenn se op dat Opfer kiekt un dor över nahdenkt, dat se denn to Besinnen kümmt, mag ween…

Murat Yeginer kunn dormit reken, dat de Tokiekers dat Stück in ehre Köpp hebbt. Un dorüm kunn he so locker mit dat Stück ümgahn, un he kann sik mit een wiss Recht to good hool’n, dat ool Shakespeare sien wohre Freid dor an harr.

Man dor över weg hett düsse Inszeneern noch een ganz besünner Bedüden. Mit Romeo un Julia gifft de nie’e Ohnsorg-Intendant, Michael Lang, sienen Instand bi Ohnsorgs. In een Woord vörweg schrifft he (op Hoochdüütsch): „Über allem steht die plattdeutsche Sprache, diese tief in uns verwurzelte, so wohlklingende ‚wahre’ Sprache Norddeutschlands.“ Is dat nu bloots Schmuus? Wat kümmt bi dat Techtelmechtel vun Platt un Hooch rut? Ik segg dat jo ümmer un överall, dat wi twee Spraken hebbt, un de een is so schöön as de anner! Wi hebbt twee wohre Spraken. Woans kunn de een mit de anner so in Verbindung stahn, dat se beid ehrn Vördeel dorvun hebbt. In den Achtergrund, op de Studio-Bühn, experimenteert Cornelia Ehlers al länger mit düsse twee Spraken. Nu hebbt se dütt Experiment ok in dat grote Huus hoolt. Un de Küsseree vun Platt-Romeo un Geel-Julia wiest de nie’e Richt. Laat uns kieken, wat dorbi rutkümmt un wat uns dat bringt.

Op jeden Fall weer dat een richtig bunt-quirlige Theater-Abend, in allerbeste Shakespeare-Tradition, mit veel Gelegenheit för de Speler, de Rullen turbulent uttoleven, un veel Grund för de Tokieker, de Hannen to rögen un Applaus to geven.

Werkeen dor all’ns mitspeelt hett: Yvonne Yung Hee Bormann as Julia un Marco Reimers as Romeo, beid noch sooo jung un denn al in Haupt- un Glanz-Rullen. – Horst Arenthold un Beate Kiupel as dat Ehepoor Capulet, dat ehr Julia an den  ieskolen Zirkus-Direkter, Paris (Robert Eder) verkuppeln will. – Oskar Ketelhut un Meike Meiners as de Montague-Öllern vun Romeo. – Rabea Lübbe as de furiose Amme vun Julia. – Tim Ehlert un Markus Gillich as Verwandtschaft un Fründschaft vun Romeo. – Vasilios Zavrakis as Julias Vetter un Tino Führer as Clown un Preester. Un – last not least – Fabian Monasterios mit sien ut den Buuk snacken Popp, Herr Luigi: Een sünnerlich opmuntern Poor.

Heft Artikel von: Denker, Cord