So is he, Matthias Stührwoldt, groot un stark. He kann nich blots dat Kalv opbören, he kann mit sien Fro en Koppel Kinner optrecken un de Verantworten för Huus un Hoff dregen. Un blangenbi fallt em Geschichten to un sünnerlich Gedichten, de di dat Hart warmt.
Um de Spraak an sik, de plattdüütsche Spraak, kunn he sik liekers noch mehr kümmern. Dor seggt he »zittern« statt »bevern« oder »Toog« statt »Tog« oder »schwimmen« statt »swömmen« oder »bün erwassen« statt »bün groot/utwussen«, »schwiegsom« statt »swiegsom«, »machmol« statt »männichmol« usw. Man wohrschienlich hett een, de merren in‘t würkliche Leven steiht un op veel Hochtieden danzt, keen Tied, sik um den Lüttkraam von de plattdüütsche Spraak to kümmern. Un togeven: Meist verstah ik dat.
De Geschichten an sik sünd wunnerbor. De hebbt meist de »Hör-mal-en-beten-to-Länge«, un ik stell mi vör, dat se all övern Senner lopen sünd un de Hörer ehr Freid doran harrn un nu Interesse hebbt, dat noch mal mit ehr egen Ogen un in ehr egen Tempo to lesen, wat so flüchtig dör een Ohr rin un dör dat anner rutgahn is.
Wat mi as Leser sünnerlich gefullen hett is de Sülfstironie, wenn he vertellt, woans de ganze Familie op den Trecker en Utflog maakt; oder wenn he vertellt, dat he faken nich so recht Lust harr, de Tähnböst to bruken, un nu gor nich versteiht, worüm he so veel Tied in de Töövstuuv von’n Tähndokter rumsitten mutt; oder woveel Geld een doch bi dat Sammeln von leddige Beerbuddels verdenen un glatt Millionär warrn kunn – he müss blots oolt noog warrn, also en beten mehr as 44.000 Johrn oolt.
He vertellt von de Stark (junge Kuh), de he bi dat Kalven hölpt oder von sien Utbillen as Buer, wo he geern enen Dag in de Week in de Backstuuv arbeit hett, nich dorüm, dat de Arbeit dor lichter weer, man dorüm, dat se anners weer un de Week ünnerbreken dä.
In de Geschicht »Danzen« vertellt Stührwoldt von sienen Söhn Peer, de in Schweden op en Buernhoff en Lehrtied maakt. Sünndags melkt dor de Buer sülfst, un an enen Sünndag is Peer tofällig in den Kohstall kamen, dor weer bannig luut klassische Musik to hören un de junge Peer hett sehn, woans sien Chef in den Kohstall mit den Gülleschuver in de Hannen in Freid un Glück versunken to de Musik danzt. Dor is Peer denn ganz liesen wedder trüchgahn, um den Chef nich in sien Glückseligkeit to stören.
Veermaal hett Stührwoldt lyrische Texten instreit. De sünd wunnerbor. Dor wiest sik, dat Stührwoldt nich blots en Keerl is mit Knööv un Kraasch un Levenslust, man ok mit veel Geföhl. Twee von düsse Gedichten hebbt wi op de Siet 16 afdruckt.
Also, ik raad di to. Legg di dat Book op dienen Nachtdisch un lees Nacht för Nacht enen Stremel. De Geschichten reegt nich op, man se maakt tofreden. Un Tofredenheit is jo en goden Tostand.
Matthias Stührwoldt: Groot un stark, Hamburg 2021, 120 Seiten ISBN 978-3-87651.4768-9
Heft Artikel von: Bullerdiek, Bolko