Oh man, dor is uns glatt wat dörgahn: 2019 geev dat in Oostfreesland al 40 Johr Laway. Also, nich dat dat nu verkehrt verstohn ward, nich de Oostfresen hebbt 40 Johr Opstand maakt, wat dat Wort „Laway“ ja bedüden deit, nee, de Folkmusikgrupp „Laway“ hett 1979 anfungen mit den Opstand in de plattdüütsche Musik. Un wat hebbt se för Musik maakt! Sünd dor ok för ehrt worrn un hebbt Priesen kregen. Un 2019 weern dat nu 40 Johr, dat dat jemmer „Friesenfolk“ gifft, man blots de Quickborn-Redaktschon hett dat nüms vertellt. Dor köönt wi uns blots för entschülligen, dat wi dat nich mitkregen hebbt un groten Dank seggen „för all dat“, wat se in de veelen Johren för de plattdütsche Musik un för uns, för jemmer Publikum daan hebbt.

„För all dat“ heet de Duppel-CD, de Laway rutgeven hett, mit en Utwahl ut jemmer Repertoire vun 40 Johr. Dat is en groten Schatz worrn. En goden Öberblick för al de, de mol weten wüllt, wat Laway so an Musik moken deit un en Wedderhören för de, de al veel vun Laway kennen doot un de in disse nee tohoopstellte CD viellicht ok jemmer leevsten Leeder finnen köönt. Dor sünd ole Original-Opnahmen bi (ok vun de erste LP „Laat jö nich ünnerkriegen“, 1983) un ook nee Opnahmen un nee arrangeerte ole Leeder.

Un wat mi freit is dat Booklet, dat al’n lütt Book is. Nich blots de Leedertexten mit smucke Fotos ut de 40 Johr un en Discographie sünd dor to finnen, dor is de Geschicht vun Laway fein natolesen. Gerd Brandt (Ballou) hett opschreben, woans dat weer, as Oswald Andrae mit sien „Laway – Dat Leed van de Diekers“ den Funken lever, de allens in Gang bröch: „Laway, ja, das war der richtige Name für unsere Band: friesisch, aufmüpfig, lebensfroh und nicht zuletzt der Widerstand der Deicharbeiter – all das steckte in diesem einen Wort“.

Un dor sünd se bi bleven, hebbt in jemmer Texten de Swacken un ok al fröh de Ümwelt en Stimm geven. Faken sünd de Texten ut anner Sproken öberdrogen, männichmol is de Musik traditional, man wenn’n dat allens tosomennehmen deit, denn is dat „typisch Laway“ – dörholen dör 40 Johr! Leder vun de Arbeit, vun de See, vun’t sure Leven in’t Moor, vun Krieg un Not – dat is jemmer Thema, ok wenn dor Leevsleder („Hartleed“) mank sünd. Bi jeedeen Leedtext steiht ok de Geschicht vun dat Leed bi un worüm Laway jüst dit Leed singen wull.

Mi sülvst hett vun jemmer CDs „As Gotteshusen brannt hebben“ heel sünnerlich Indruck maakt. Viellicht ok, wegen ik en Opföhren in en Kark mitbeleven dröff. Dat Thema Holocaust, den Zyklus „Israel“ vun Hans-Hermann Briese hüüt in en Kark beleven dröffen – dat gifft Gooshuut. So fehlt de „Mauthausen-Kantate“ un de „Holocaustkinner“ ok nich op disse CD.

Ok de Leeder, de Laway mookt hett för söben Störtebeker-Festspiele in Marienhafe, hebbt  dor mit för sorgt, wat de Lüüd Laway mit jemmer Folksongs över de Grenzen vun Ostfreesland weg kennen deen. Jedeenmol weern över 20 000 Tokiekers bi de Festspeelen. Klor, wat dor ok Leeder as „Over de Westersee“ un „Al vull“ nich op de CD fehlen dröfft.

Gerd Brandt, den de mehrsten „Ballou“ nöömt weer öber all de Johren dat Hart vun de Band, de annern Musikers bleven faken blots en poor Johr. Över mehr as twintig Johr bleven Petra Fuchs und Jörg Fröse.

Jüst nu speelt de Laway Lüüd Gerd Brandt un Jörg Fröse mit LA KEJOCA tohoop, dat sünd Keno Brandt, de Söhn vun Gerd, Jonas Rölleke und Carmen Bangert.

Ballou schreibt dazu: „Nun sind nur noch Jörg Fröse und ich von der alten Besetzung dabei, aber dafür haben wir unseren Altersdurchschnitt deutlich verjüngt und unsere Arrangements um viele neue Einflüsse erweitert.“

Ich habe mir gerade beide CDs angehört und in vielen Erinnerungen geschwelgt, aber ohne Zweifel: wer Laway nicht kennt, kann sie mit dieser Sammlung gut kennenlernen.

 

Laway: För all dat, 40 Jahre Friesenfolk, ARTyCHOKE artist productions, Webshop: www.artychoke.de

Heft Artikel von: Straumer, Ingrid