Annerletzt bün ik no St. Peter-Ording ropföhrt, över den „Westküstenhighway“, as ik de A23 nömen do. In’n CD-Speler vun’t Auto steek „Sleswig-Holsteen Allerbest!“ vun Lars-Luis Linek un Marianne Ehlers mit Snutenhobelmusik un Vertellen. Lars-Luis Linek hett in’e verleden Johrn al twee „Lannes-CDs“ rutbröcht: Den „Neddersassen-Törn“ tohoop mit Ilka Brüggemann un de „Hamborg-Tuur“ mit Gerd Spiekermann. Nu is also Sleswig-Holstein an’e Reeg tohoop mit Marianne Ehlers as Vertellersche.

Op de CD sünd veerteihn Leders vun Lars-Luis Linek mit sien Snutenhobel. Gitarren, Keyboard, Slagtüüg un anner Percussioninstrumenten sünd dor man ok noch bi. De Rhythmen sünd mehrsttieds latienamerikoonsch as Salsa, Mambo un Calypso, jüst dat Richtige för’n lockere Fohrt över de Autobohn, wenn keen Stau is, oder de Luun to redden, wenn’t mol nich so löppt. De Stücken beschrievt Orte in Sleswig-Holsteen as de Wikingersiedlung Haithabu bi Sleswig, Flensborg, Fehmarn un Husum, dat gor nich mehr gries man en heel bunte Stadt is. Ok Helgoland un Sylt sünd dorbi. He singt ok över Winnetou un Till Ulenspegel, Marzipan ut Lübeck, dat Biikebrennen un de Kieler Woch. Blots vun’n Wiehnachtsmarkt in Lübeck wull ik bi düt Sommerwedder noch nich so recht wat weten.

Passlich dorto gifft dat achteran acht Texten, schreven un snackt vun Marianne Ehlers. De vertellt di männichwat över dat „Land twüschen Heven un See“, as de eerste Text heet. Dor kriggt een to weten, wo goot een sik in Sleswig-Holsteen verholen kann un wat dat hier allens Besünneres gifft, dat jeedeen Johr so vele Urlaubers mit Gummistebeln un Regenjacken antrecken deit. Bi „Wannern in’t Land“ beleevt een en Veer-Stünnen-Törn in goot tweeenhalf Minuten un lehrt den hööchsten Barg vun Sleswig-Holsteen kennen. „Mit de Nees in’n Wind“ kann een dat Land op sien Fohrrad erkunnen. Marianne Ehlers vertellt vun all de Radwannerweeg, de dör Sleswig-Holsteen föhrt, as de Oostsee- un de Noordseeküstenradweg, de NOK-Route langs den Noord-Oostsee-Kanol, de Ossenweg, de Mönchsweg, de Wikinger-Freesen-Weg un de Eider-Treene-Sorge-Radweg. Dor heff ik foorts Lust kregen, op mien Fohrad to stiegen un lostofohrn. „En Reis no Lübeck“ wiest, wat düsse ole Hansestadt allens to beden hett, dat in de Hansetiet half Europa Platt snackt hett un noch vundaag de skandinavischen Sproken un Ingelsch männichwat mit Platt gemeen hebbt. Wi heurt, wo fein een sik in’t „Fröhjohr op Sylt“ verholen kann, un kriegt wat över besünner Eten ut Sleswig-Holsteen to weten. Ok allens rund üm dat Biikebrennen warrt verkloort. För Glöhwien un Wiehnachtsmarkt is Hoochsommer nich so de passliche Tiet. Den Text warr ik mi denn in’n Winter nochmol anheuren. De Texten geevt en godet Bild vun Sleswig-Holsteen. Mit veel Hart un en godet Oog warrt dat Besünnere wiest, dat düt Land so sympathisch mookt. Dat heff ik bi’t Luustern so richtig föhlt. Dor kann een foorts to’n Sleswig-Holsteen-Fan warrn, wenn een dat nich al lang is.

Lars-Luis Linek & Marianne Ehlers: Sleswig-Holsteen Allerbest!, Membran 2018

Heft Artikel von: Kücklich, Petra