Schauspeel nah een Roman vun Siegfried Lenz
Op plattdüütsch för dat Theater ümsett:
Frank Grupe
Ohnsorg-Premiere: 30. 9. 2018, löppt bit 9.11. 2018
De Geschicht: Lüüd, de ünner Water as Düker, as Taucher, arbeidt, sünd al mit föfftig Johrn „opbruukt“ un höört denn to dat „ole Iesen“. Dat is Hinrichs sien Problem. Wat schall he doon? He fälscht sien Öller in sien Düker-Book. Un he findt noch mal wedder Arbeit. De Haben liggt vull mit Schipp-Wracks un Munition vun den gräsigen Krieg, de man eben eerst vörbi is, meist 3000 Schippwracks blockeert dat Fohrwater vun den Stroom.
Marco Reimer, Till Huster, Christian R. Bauer
Foto: Oliver Fantitsch
Hinrichs mutt – ahn Fru – twee Kinner dörbringen, sien Dochter, Lena, un Timm, sien Söhn. Timm is noch een Jung, man Lena is al een junge Fru. Ehr Fründ, Manfred, höört to een Gang vun veer junge Lüüd, de op ehre Aart versöökt sik dörtoslagen, indem dat se de Warksteden un de Schipp-Wracks nächtens utplündert.
Vadder Hinrichs versöcht all’ns, üm sien Dochter de Verbindung mit düssen Allotrie uttodrieven. As Lena – ok noch swanger – in düsse Misslichkeit twischen Vadder un Brögam nich mehr wieder weet un sik dat Leven nehmen will, ward se vun Kuddl Sommer, ehrn Vadder sien Kumpel ut dat Water hoolt.
Manfred deit so, as wull he nu ok op ehrlich Wies sien Brood vedenen un verdingt sik bi de Firma Iversen, wo ja ok Hinrichs arbeiden deit. Ja, Manfred will mit rut nah Sweden, wo de Firma een Schippswrack heven schall. Hinrichs hett nu ok noch sien Gebuurts-Urkund fälscht, dat müss sien, anners harrn de Behörden de Differenz markt. Manfred hett dat – de Düvel weet – rutkregen un speelt dat ieskoold gegen sien „Swiegervadder“ ut: Urkundenfälschung!
Hinrichs hett op jeden Fall noch mal een groten beruflichen Erfolg: Bi een’ Dükergang süht he, dat man een Schippswrack in een Stück opdrieven kann, indem dat man dor wat afdichten deit. Un – Lena hett sik vun Manfred lööst. Dat kann Hinrichs doch mitnehmen op siene olen Daag. Manfred sien Schicksal süht anners ut: Sien Gang will ran an de Batterien vun een Boot, he mutt de Sprengladung ünnen anbringen. Man he kümmt nich to rechte Tied nah baven, un de Sprengung ritt em in den Dood.
To dat Stück: Düsse Geschicht hett dat Ohnsorg-Ensemble ganz gediegen in Szene sett mit Film-Sequenzen un Ünner-Water-Opnahmen, wo man bloots de schreckhaften Ogen vun den Düker süht un sien Bangnis un sien Kottpuustigkeit mitföhlt. Wi ward mitnahmen in de föfftiger Johrn mit Original-Film-Stücken ut de dor Tieden. Genial ward de Dreihschiev vun de Bühn bruukt, mal de Schlicht-wohnung vun Hinrichs, mal de Kai-Muuer mit ehre Staketten un Poller, mal de Fundament-Muu’r vun dat Bismark-Dankmal mit den Ünnerschlupf för dat Gesindel… Wat hebbt se nich all’ns an Phantasie un Opwand opbröcht, üm dütt Stück to een Hamburgensie vun ganz egen Aart to maken. Dat is een Stück för uns! De Dank geiht an Murat Yeginer, de ok noch in dat Programm-Heft dor över sinneert, wat bi dat Ümsetten vun den Roman-Stoff vun Siegfried Lenz all’ns to bedenken west is. Mit langduu’rn Ovationen hebbt sik de Tokiekers ok bi Frank Grupe bedankt, de ut den Roman een’n dramatischen Hamborg-Knüller maakt hett.
Mag nu avers ween, dat sik bi di de Fraag opdrängt: Woso weer de Stadt mit ehrn Haben so kaputt? Woso de velen Wracks dor in de Stroom. Dorför gifft dat hier keen Antwoort. Mi dücht, dat is typisch för de Generation, de damals an’n Drücker weer. De Minschen hebbt nich torüch keken, nee, se müssen sik mit Steenkloppen, Kohlenklau un Swattmarkt dörslagen, se hebbt anpackt un wat opbuut un weern dormit so utfüllt – dat Nahdenken över den historischen Achtergrund kääm eerst een Generation later…
Werkeen mitspeelt hett: Till Huster as de Düker Hinrichs, de sik an de Legalität vörbi in dat Arbeidsleven rindrängt. – Karina Rudi as Lena, de Dochter vun Hinrichs, de dat bitter lehrn mutt, wo se henhöört. – Vasilios Zavrakis de as Manfred to deep in de Nahkriegs-Kriminalität verwickelt is un – dor ok in ünnergeiht. – Oskar Ketelhut as Kuddl Sommer, een Kumpel, de för Hinrichs dör dat Füü’r geiht. – Horst Arenthold as de Chef vun de Afwrack-Firma. – Dree Schauspeler in veer- un fievfach Rullen. Un last not least fiev frische Jungs, de sik afwesselt üm Hinrichs sien Söhn Timm to spelen un de dat so charmant maakt, dat de Tokiekers reinweg ut Rand un Band sünd.
Heft Artikel von: Denker, Cord