„Extrawurst – En Komödie mit groot Achtersinn“ – harr op de Ohnsorg-Theaterbühn Premiere. De beiden Schrieverslüüd Dietmar Jacobs un Moritz Netanjakob hebbt en Gesellschop-Komödie schreven mit veel Woortwitz un sowat vun aktuell, dat een mennigmal dat Lachen in de Kehl sticken blifft. Meike Meiners hett dat exzellent in de plattdüütsche Spraak sett.
Dat Publikum warrt mitnahmen in dat Clubhuus vun’n Tennisvereen in en lütt noorddüütsch Stadt. Dat is Johresversammlung un de Tokiekers sünd en Deel dorvun. Dat löppt egentlich allens so, as dat jümmers bi so ’ne Versammlung lopen deit. Man denn kümmt „Sonstiges“ an de Reeg – en nie Grill schall anschafft warrn. Nix besunners, man nu geiht de Arger los. Erol (Fabian Monasterios), de best Speler, is de eenzig türkisch Liddmaat un dörv as glövig Muslim keen Swienfleesch eten un ok nich den glieken Grill nutzen. He is an sik ganz trüchhollern un will sik’n egen lütten Grill mitbringen. Man dat bringt Melanie (Birte Kretschmer) op den Plan, de best Spelerin un siene Mixed-Partnerin. Se will, dat op jeden Fall’n tweten Grill anschafft warrt.
De Vörsitter Bräsemann (Konstantin Graudus), den de Ischias böös plaagt, will wat eten, man de twete Vörsitter Scholz (Oskar Ketelhut) hett al ‘n hochmodernen Grill utsöcht, de he per Beamer an de Wand smitt. Dorbi is ok noch de Werbetexter Torsten (Markus Gillich), de Ehemann vun Melanie. He höllt sik för soo liberal, man dat suert op en groot Ehekrach rut.
Dat dialogstark Stück höllt een den Spegel vör. Groot Diskusschoons lööst de Extrawurst ut. Mutt man Religionen tollereern, ok, wenn man se aflehnen deit? Atheisten un de, de glöven doot, Düütsche un Türken, gaht woortgewaltig un hooch komisch opeenanner dal. Dat geiht nich mehr üm den Grill, nee, wosück uns hüütig Gesellschop tosamenleven deit, dat is de Punkt.
Dat is mit soveel Woortwitz op de Bühn bröcht un warrt vun de Regisseurin Meike Harten so lebennig ümsett, dat dat en heel groot Vergnögen is – to’n Nadenken!
All fief Schauspelers sünd wunnerbor! Se leevt ehre Rullen – se sünd dat, un dat mit groot Könen un Speelfreid. De Ur-Opföhren in Meike Meiners ehre Plattdüütsch-Ümsetten is man eenmal glückt. En groot Theateravend!
Heft Artikel von: Heise-Batt, Christa