Annerletzt weer ik mol wedder in’e Binnenstadt ünnerwegens. Buten weer dat noch beten koolt un natt. Dor dacht ik mi: Kiekst mol wedder bi den groten Bökerhöker rin. Mol sehen, wat in de plattdüütsche Eck so los is. Ik heff mi denn also op’n Padd mookt dör’n helen Loden no de achterste Eck hen. Vörbi an Dischen mit Taschenböker, Papeer- un Schrievworen, dör de Afdelen „Historisches“, „Altertum“ un „Fantasy“. Dor harr ik jo toletzt de plattdüütschen Böker funnen. Man nu: Nix mehr! Wat schree mi dorför nu ut de achterste Eck tomööt? – „Crime“! Överall „Crime“, dree Regolen vull Verbreken.  Hett dat Verbreken nu optletzt ok dat Plattdüütsch versluukt? Ik bün denn no’n Bestelltresen hen un heff de beiden Keerls dor mol froogt, wat se denn nu gor keen Plattdüütsch mehr in’t Programm harrn. De keken sik vull Inverstohn an, grienen sik een un füngen an to verkloren: Vunwegen no de Wahlen jo allens nee mookt warrn schull (?) un Plattdüütsch weer jo en Utloopmodell un pass nich mehr würklich in de Tiet. Man müss jo mit de Tiet gohn un dorüm … . Man as se denn marken, ik kunn mi dor nich würklich över högen, wörrn se wedder eernst un verkloren: Kloor harrn se noch plattdüütsche Böker in’t Anbott! Dat verstünn sik vun sülvst. De weern blots al wedder ümtrocken. Wat ik de Reiseeck kennen dä. Dor geev dat ok en Hamborg-Afdeel un dor weern de plattdüütschen Böker nu ünnerkomen. Dor hören se jo ok hen. – Hett blots noch fehlt, dat se seggen: „Ünner Kuriositäten.“ In jüm ehr Gesichter heff ik tominnst sowat leest.

Ik denn also loslopen. Wo de Reiseeck is, wüss ik. Un ok dat Hamborg-Regol heff ik gau funnen. Blots vunwegen Plattdüütsch kunn ik wiet un siet nix sehn. Ik heff mi denn wieder ümkeken, bün no „Noorddüütschland“ un sogor bet „Afrika“ un „Asien“ lopen. Man nix! So exotisch is Platt jo nu ok wedder nich. Also trüch no dat Hamborg-Regol. Dor stünn ik nu un keek wat bedrüppelt no mien Fööt dol. Un door wörr ik dat wies: In de ünnersten twee Regen vun’t Hamborg-Regol harrn se de plattdüütschen Böker packt! Un an’e Siet klemm ok so’n handschreven Schild mit „Plattdeutsch“ op. To’n Stöbern loodt dat dor ünnen wiss nich in. Un sülvst wenn een weet, wat een söcht: In’t Krüüz dröffst du dat dor nich hebben.

Man jichtenswo hebbt de Keerls jo recht: Een mutt mit de Tiet gohn. – Wat bruuk ik noch en Bookloden, woneem ik jeedeen Mol wedder no mien plattdüütsche Böker söken un frogen mutt? Dat is doch en Utloopmodell. Veel kommodiger kööp ik de in’t Internet. Dor finn ik mit’n poor Klicks, wat ik söken do, un kann ok kommodig to jeedeen Tiet stöbern, ahn dat ik en krummen Puckel dorvun krieg.

 

Petra Kücklich

Heft Artikel von: Kücklich, Petra