Ik bün jo en groten Fründ vun Sinnspröök un Seggwiesen. Dorwegen heff ik mi bannig freit, as ik düt fein lütt Book schenkt kregen heff. „Wat einer hett, dat hett hei“ heet dat un dor sünd meist söbentig Seggwiesen, so nöömte „Aphorismen“ vun Fritz Reuter binnen. To jeedeen gifft dat en hoochdüütsch Översetten un denn steiht dor noch bi, in welkeen vun Reuter sien Warken du dat finnen kannst. Tohoopsöcht hett dat Dr. Cornelia Nenz, Direktersche vun’t Fritz-Reuter-Literaturmuseum in Stavenhagen. Se hett ok de hoochdüütschen Översetten mookt. Dorto gifft dat noch tekente Biller vun Jutta Mirtschin. Männichmol heff ik de Verbinnung to de Texten nich funnen. Man fein antokieken sünd se allemol un mit jüm ehr humorige Oort passt se allerbest to de Seggwiesen. Dat is meist nich to glöven wovele Snacks, de wi all kennt, dor bi Reuter to finnen sünd. Dat geiht glieks los mit „Wenn einer deiht, wat hei deiht, denn kann hei nich mihr dauhn, as hei deiht“. „Wat sin möt, möt sien“ is as „Wat mutt, dat mutt“ för mi de plattdüütsche Snack slechthin, jüst as „Wat den Einen sin Uhl is, is den Annern sin Nachtigal“ oder „Nimm Di nicks vör, denn sleiht Di nicks fehl“. Annere as „Dat ward all nich so heit eten, as dat upfüllt ward“ oder „As Einer in’t Holt röppt, so kriggt hei Antwurt“ kenn ik al ut mien – hoochdüütsche – Kinnertiet. Den Snack över de Döör vun Reuter sien Huus in Eisenach „Wenn einer kümmt un tau mi seggt: ‚Ick mak dat allen Minschen Recht!‘, Denn segg ick: ‚Leiwe Fründ, mit Gunst, O, liehr‘, S‘ mi doch des‘ swere Kunst!“, heff ik ok an een Huus in Hitzacker sehn. Man ik heff in düt Book ok wat funnen, wat ik noch nich kennen dä man heel wies finn, to’n Bispill: „Mit de Leiw‘ is dat as mit en Bom, je mihr de Wind in de Kron un in de Bläder spält, desto faster smitt hei sien Wörtel“ oder „Taufall nennen dat de Minschen, äwer wenn einer richtig tausüht, denn is dat ‚ne Folg von vele annere Folgen, von de de eigentliche Ursak uns blot verborgen is“. Un en Verkloren vun den ‚nedderdüütschen Charakter‘ gifft dat ok: „Wi Nedderdüütschen sünd en hart Holt, wat langsam Füer fangt, äwer denn ok Hitt giwwt“. Bi dat Blädern in düt Book is mi denn ok Reuter sien Platt neger komen. Dat is wiss en goden Start, wenn een sik mit sien Wark befoten müch, un mookt neeschierig. Düt Book kann een jümmer mol wedder to Hand nehmen un tominnst bi mi warrt dat sien Platz finnen: Op mien Nachtschapp blangen een vun mien leevsten plattdüütschen Böker, „Sprichwörter Plattdüütsch“ vun Hartmut Cyriacks un Peter Nissen.
Fritz Reuter, Wat einer hett, dat hett hei, Steffen Verlag 2014, 59 S, ISBN 978-3-941683-47-1
Heft Artikel von: Kücklich, Petra