Glieks an’n Anfang warrt de Verännerungen in’n Vörstand vun’e Freudenthal-Sellschop künnig mookt: De eerste Vörsitter is nu Werner Schröder worrn, man ok all de annern Baantjes woorn nieg besett. Denn gifft dat orrig wat över Hermann Löns to lesen, wat för de „5. Soltauer Tage zur Regional-Literatur“ in 2010 schreven worrn is. Achteran kümmt en Bericht över de Bröders Freudenthal un jümehr Kuntakt to Heinrich Guichard von Quintus Icilius un em sien Grootvadder. De Geschicht „De ole Timmermann“ vun Friedrich Freudenthal is afdruckt.
Bannig interessant is de Noricht vun Heinrich Kröger, dat he in en Archiv en plattdüütsche Översetten vun de Bargpredigt vun den Michel-Paster Henry Schwieger ut de Tied no’n eersten Weltkrieg funnen hett. Den harr vördem nüms kennt. De Överstten för de „leewen, flietigen, düchtigen Hamborger Arbeitslüüd un Seelüüd“ shall in „De Kennung“ Nr. 36 afdruckt warrn.
Ut de Region kann een wat över ole Dörper bi Uelzen, de Geschicht vun’e Beroopsschool Soltau, en ole Druckeree un Breven vun en Paster an’e Soltauer Kark lesen.
En groot Thema is denn de 56. Vergaav vun den Freudenthal-Pries an’n 29.09.2012 an Birgit Lemmermann. Dat geev en Ansprook vun den Staatssekretär in’t Ministerium för Wetenschop un Kultuur in Neddersassen, Dr. Josef Lange. He snack över de Bedüden vun’e plattdüütsche Sprook un wat dat Land Neddersassen dorför deit. So betohlen se tohoop mit anner Bunneslänner för dat Institut för nedderdüütsche Sprook in Bremen. Dorto harrn se verscheden Projekte stütt as dat PLATTart-Festival un Plattsounds. In de Johren 2012 un 2013 wullen se tosomen 600.000 € mehr dorför utgeven.
Achteran kümmt de Loffreed vun Barbara Scheuermann op de Freudenthal-Priesdrägersch Birgit Lemmermann un op Willi F. Gerbode, de för sien Vertellen „Schoope un Kamele“ de Freudenthal-Anerkennung wunnen hett. De Reed fangt op Platt an, man de gröttste Deel is denn doch op Hoochdüütsch. No dat eerste Lesen heff ik mi wünscht: „Un nu bidde dat allens nochmol op Platt!“ Dat harr mi bannig interesseert, düssen Text op Platt to lesen. Dor warrt verkloort, no wat för Kriterien se de Priesdrägersch ut de 44 Bidrääg utsöcht hebbt: Toeerst keem dat op de Sprook an. De Schriever schull mit Platt goot ümgahn könen. Nich dat dat lett, as weer dat blots ut’t Hoochdüütsche överdrogen worrn. Goot weer ok, dat dat keen „Standard-Platt“ weer. Een schull wies warrn, woneem dat tohuus is. – Dor hebbt all de, de Platt eerst laterhen lehrt hebbt, dat beten sworer. – Wichtig weer natüürlich ok, wat vertellt warrt un woans. Denn warrt noch op de enkelten Vertellen vun fru Lemmermann ingohn. Dat dreih sik üm Fruunslüüd, de ehr Sekerheet un wat bitto dat Leven utmookt hett, in Froog stellt warrt. Twee vun’e Geschichten, „Ahrnboomnacht“ un „Wat in en Leven tellt“, sünd achteran afdruckt.
To’n Sluss warrt de Freudenthal-Pries to’n 57. Mol utschreven.
Heft Artikel von: Kücklich, Petra