Pingstfier

Pingstmorgen fier ick giern allein
Wied af von Pingstetrubel,
Will satt mi an dat Bläuhden seihn,
Still freun an all den Jubel,
De Klocken hemm so eigen Klang,
De ganze Welt ein Loww un Dank,
In blage Rüm de güllen Sünn,
Dat ick vor Freuden — weinen künn.

Pingstmorgen fier ick giern allein,
Wenn still dat in de Rund’n,
Ick breid de Arm’ wied vonein,
Ick sing ut Hartensgrund’n,
Ick dröm den alerschönsten Drom,
As seet ick in ’nen hogen Dom,
As wenn uns’ Herrgott sülwst dor stünn,
Dat up de Knei ick danken künn.

Pingstmorgen fier ick giern allein,
Denn denk ick trügg mien Laben,
Ward as jung’n Burß mi wannern seihn,
Wo sünd de Johre bläben?
Doch ne, will hüt nicht trurig sien,
Is Pingsten jo un Sünnenschien,
Dat Hart noch jung, de Welt so wied,
Wat büst du schön, du Pingstetied!

Verlewt

Stünn nie nich ünnern Lindenbom
Un keek nah Maand un Stiern, —
Nu plück ick jeden Tag ’ne Blom
Un bring se nah mien Diern.

Ick dacht, ick harr ein Hart von Stein,
Wat füll ick mit ’ne Brut,
Nu hew ick in twei Ogen seihn
Un finn nich wedder rut.

Ick güng mien Strat mit lachen Mund’n
Un nix güng mi verquier, —
Nu bün ick krank ut Hartensgrund’n
Un gah in’n Drom ümher.

Ick hew bether von Lew nix wüßt
Un ’t ded mi ok nich leid, —
Nu hew ’n roden Mund ick küßt
Un weit, wat lewen heit.

Spädes Glück

Wier all tau Johrn un stünn allein,
Harr nich an Glück mihr dacht,
Dünn kreeg ick di, du Diern, tau seihn,
Tat wier tau Maiennacht,
Von Og’ tau Og’ ein Funken flög,
De Harten würden wied,
Dat Glück up einmal rinnertög,
Dunn kem mien Maientied. —

Sitt in Gedanken nu un dröm,
Mien Hart kümmt nicht tau Rauh,
Ein Kahn liggt ünner Wiedenböm,
Dat Schölp, dat nickt mi tau,
An‘n Häben lücht de Maand un lacht
Sien Sülwer oewer’n Diek, —
Du wunnersäute Maiennacht,
Wat mökst du mi so riek!

Mien Maientied wier blot ein Drom,
Bün wedder hüt allein —
Un freu mi doch, de schönste Blom,
De hew ick bläuhden seihn,
Un hew ick alls ok laten müßt,
Ein Deil vergät ’ck nich mihr:
Dat mi de säutste Diern eins küßt
Un ick dunn glücklich wier!

Heft Artikel von: Tarnow, Rudolf