Lustspeel vun Wilfried Wroost
Endlich mal wedder een Stück ut dat ole Ohnsorg-Repertoire un een Stück mit vele Glanzrullen. Tja, seggt mien Nahver, de tofällig vör mi sitten deit, wi hebbt jo ok een Breef schreven! Dat 6. Maal in de verleden 60 Ohnsorg-Johren steiht dütt Stück nu op dat Programm. Un wat hebbt se düssen olen Schinken fein rutputzt – dat reine Ohnsorg-Vergnögen. Du markst gor nich, dat di dat Stück in de föfftiger Johrn vörrig Johrhunnert trüchsetten deit, nee, de Geschicht nimmt di eenfach mit dör all de Wirrungen bit na dat gode End, schalkhaftig vertellt un wunnerbar in Szene sett, un mien Nahver weer achteran ok bannig tofreden.
Foto: Sinje Hasheider
Un düsse Geschicht, de Wilfried Wroost för Tieden schreven hett, de geiht so: De Bäckermeister Heinrich Hinztpeter, dat is de Mann, de een klore Richtsnuur för sien Leven un sien’n Beruf hett. Sien Broder Fritz is dat Gegendeel dorto, een Windbüdel, de vör Johrn een Fru mit Kind hett sitten laten un is na Amerika utneit. Een Schandfleck för de Familie un dat Geschäft. De Bäckermeister hett de Situation damals bloots so redden kunnt, dat he Selma, de sittenbleven Fru, heiraat hett, dat de mit Anstand ehr Dochter, Gisela, ehelich to Welt bringen kunn. Nu sünd de Johrn in’t Land gahn. Heinrich un Selma sünd scheedt. Selma hett een Lokal op St. Pauli lopen. Gisela is ut moraalsche Grünn in de Bäckeree bi ehrn Vadder bleven. Jo, se weet nix anners, as dat Heinrich ehr leibhaftig Vadder is.
Nu löppt dat op föfftig Johrn Geschäfts-Jubiläum to. Un dat löppt to lieke Tied op den negentigsten Gebuurtsdag vun de Stamm-Herrin, Dora Hintzpeter, to. Un in düsse Situation platzt de Luftpost-Breef vun Fritz ut Brooklyn / USA. He will dorbi sien bi den Jubiläums-Gebuurtsdag vun sien Moder. Nu is Vadder Heinrich in Nood, nu kümmt dat wohrschiens rut, dat Gisela nich sien Dochter is. Un mööglicherwies will Fritz ehr mit na Amerika nehmen, wer weet? Heinrich hett Gisela doch al fast in sien Plan över siene Nafolge insett. De Deern mutt een Mann kriegen, de dat Bäcker-Handwark versteiht un de Firmen-Tradition Tokunft geven kann. Karl Kroepelin, de dröge Bäckergesell schall ehr to Frau hebben. Un dorför maakt Karl sik anheischig, den Bäckermeister een ganz günstigen Kredit to verschaffen, üm den oold-afgängig Back-Aben dör een’n modernen to ersetten. Tja, so löppt dat Geschäfts-Leven: Een Hand wascht de anner. Man bloots dat Gisela sik ganz wat anners in’n Kopp sett hett. In den Swömm-Vereen hett ehr een Herr Detlef Düwel dat Kraulen bibröcht, un de beiden hebbt sik verleevt. As dat so bilütten rutsuu’rt, ward de „gode“ Vadder Heinrich in ehre Ogen to sowat as een Hottentotten-Fürst, de sien Dochter ahn Erbarmen de Sklaveree utlevert. Man Heinrich hett bi all sien Grootdoon lang nich dat letzte Woort. Wer hier dat Seggen hett, dat is Dora Hintzpeter, sien Moder, de Stammherrin, de mit negentig Johrn „noch lang nich tüdelig“ is. Nu brennt em dat ünner de Fööt, den Charakter-Minschen: Woans kann he „sien“ Dochter noch in de Ogen kieken. In düsse Nood ward sogar Selma, Heinrich sien Ex, to een Familien-Raat ropen.
Wieldat nu Detlef Düwel Finanzbeamte is, kümmt he as Swiegersöhn för den Bäckermeister nich mal in Droom in Betracht. Un de Meister is jo nu ok bi Karl in’t Woord, un een Mann vun Charakter höllt sik an sien Woord. Man een Dag steiht nu düsse Düwel vör den Meister, avers nich, üm de Hand vun Gisela antohool’n, nee, he kümmt amtlich, üm de Böker vun dat Geschäft to prüfen. Nu geiht jo wol de Welt ünner; een rein Geweten hett de Chef wiss nich. Un Düwel prüüft ganz gewetenhaft, un in de Pausen kann he sien Gisela mal een Söten opdrücken. Un ganz bilütten löppt nu all’ns op dat grote Fest to.
Bi de Finanz-Prüfung kümmt rut – avers nee, dat will de Ool gor nich höörn. Dat geiht meist in den Tumult ünner, dat dat Geschäft so üm 5000 Mark to veel an den Staat afdrückt hett. Op eenmal steiht de Düwel in een ganz anner Licht dor. As denn ok noch rutkümmt, dat he vör sien Baantje bi’t Finanzamt een vulle Bäcker un Konditer-Lehr afsloten hett, steiht de Verbindung mit de Bäcker-Dochter nix mehr in den Weg. To dat Dubbel-Jubiläum ward Düwel den Boomkoken backen. Nu blifft noch de Fraag, wat Fritz hier uttorichten hett, wegen de Vadderschaft un so… Fritz is jo gor nich Millionäär worden dor dröben, he hett sik de Reisekosten vun’n Mund afspoort, un he is doch egens een ganz passablen Minschen. Un wegen de Vadderschaft – he wiest egens ganz fienföhlig un ahn Rachgeföhl dor op hen, dat, as he noch mit Selma veloovt weer, sien Broder Heinrich doch in sien Revier wildert hett… Un weer jo wol dat best, wenn de beiden, Selma un Heinrich, dat noch mal wedder een mit den annern versöken wörrn. Süh, so kümmt dat twete Happy End tostann. Un Gisela jubelt, se harr sik dat al lang utrekent, werkeen ehr wohre Vadder is.
Werkeen dor mitspeelt hett: Heidi Mahler as Dora Hintzpeter, de Moder vun Heinrich un Fritz. Dat is Heidi Mahler ehr Stück, se hett al fröher twee Maal in de Rull vun de Gisela mitspeelt. Un de Rull vun de Dora hett fröher mennigmal ehr Moder, Heidi Kabel, speelt. Heidi Mahler is sotoseggen in dütt Stück to Huus un hett ehre Bühnen-Karriere mit düsse Jubiläums-Rull de Kroon opsett, se hett jo al fröh dütt Johr ehrn 75. fie’rt. – Till Huuster as Bäckermeister Heinrich Hintzpeter, een vun de ganz wenigen Minschen, de graadut sünd un weet wat se wüllt, avers… – Beate Kiupel as Selma, de mal mit den Bäckermeister verheiraat weer, de Moder vun Gisela. – Eileen Weidel as de Dochter Gisela, de jo „leider“ keen Jung worden is. – Manfred Bettinger as Fritz Hintzpeter, de windbüdelige Flüchtling, de mit veel Minschenkenntnis ut de USA to Besöök kümmt, üm Godes to stiften. – Christian Richard Bauer, de frische junge Mann, de sik in twee Berufen utkennt. – Robert Eder as de slichthartig-dröge meckelborger Bäcker-Gesell. – Lara-Maria Wichels as de Bäcker-Lehrling, Peter Hintz, den de Schalk ut de Ogen springt.
Heft Artikel von: Denker, Cord