De Geschicht: Een Stripper-Revue bruukt nich veel Handlung, awers ganz ohn Begründung geiht dat eben ok nich: Veer arbeitslose Mannslüüd, de Dauergästen in de Arbeits-Agentur sünd. Een Amtsleiter, de an’t End is, man dat nich mol schafft sich optohangen – jo, un denn kann dat al losgohn. Bi dat Dörblädern vun de Zeitungen, fallt Carsten de Artikel öber een berühmte Stripper-Grupp op, Mannslüüd! De tokieken Froonslüüd betohlt för de Hormonwallungen jeden Pries: Dat is de Lösung. Bi Carsten hett düsse Idee een Füer utlööst, he versöcht, de annern mittorieten. Gernot kunn de Danzeree mit jem inöben. Man Gernot hett een Job in Utsicht un winkt af. De annern schmuggelt em een Aktfoto in siene Papier’n un vermasselt em de Bewerbung. Wat blifft em, as mit de klumpigen Jungs to öben: Fitness, Danz, Choreographie un Grazie. Jo, dat mutt all’ns sitten. Un denn, as Sören sick vörstellt un mitmoken will, kriggt de Saak ehre Dynamik. Ja, de hett wat vörtowiesen!

Nu ward al de Plakaten uthangt, un de Vörstellungs.Termin rückt nähger. Do will Burkhard, de wegen sien Buuk Bedenken hett, utstiegen. Burkhard is nich ümtostimmen, nüms schafft dat. Do dükert sien Fru op, Susanne, se stellt em to Reed. Se hett sien gülden Ünnerbüx för den Optritt funnen, un „weet“ jo nu, wo he sick rümdrifft, wenn he nich noh Huus kümmt. Eerst as he ehr verkloort, wat dat mit den Fummel op sick hett, awers dat he vun de Stripperee nu nix mehr weten will, höört se op, em to verjacksen. Se will em as Stripper belewen, he mutt dor mitmoken. Süh, so kümmt de Revue tostann un ward een Bomben-Erfolg, ok wenn dat, wo de Lüüd so jieperig op sünd, achter witte Kapteins-Mützen unsichtbor blifft. Wat hebbt de Froonslüüd in de Regen achter mi nich liekers juuchzt un schreet, un dat Hannenklappen wull keen End nehmen.

Ünner dat Leit vun Harald Weller hebbt speelt: Birte Kretschmer as Susanne, de eenzig Fruu in dat Stück, de mit ehr ganz lütte Rull dorvör sorgt, dat De Show öberhaupt noch ingang kümmt. – Oskar Ketelhut as de lewensmöde Amtsleiter, för den sick mit de niee Perspektiv ok noch een Männer-Fründschaft opdeit. – Frank Grupe, de as Willy mit siene Stelzen-Been dat Danzen lehrn mutt. – Tobias Kilian, as Gernot, de ut Krücken Profis mookt un den Trupp den letzten Schliff gifft. – Robert Eder as Carsten dat Epizentrum an mitrieten Energie. – Peter Kaempfe as Burkhard, de Mann de wegen sein Speckbuuk egens henschmieten will. – Tino Führer as Sören, de dorto kümmt un een extra Schuss Sex-Appeal mitbringt. – Erkki Hopf as Michi oder Berni in verschieden lütte Rullen.

Anmarken: In den Mai 2007 harrn de Ohnsorgs (noch in dat ole Huus) een Stripper-Revue op de Bühn bröcht: „Dat Riesendings“. Grupe un Ketelhut weer’n damals al dorbi. Januar 2011 geew dat de Transvestiten-Revue „Keerls dör un dör“, Grupe un Eder hebbt damals al mitspeelt. Jedeen Mool een Kracher. Un nu mit „Barfoot bet an’n Hals“ dat drütte Revue-Stück. Dat sünd Stücken, de nich ut dat traditionelle plattdüütsche Milieu rut wussen sünd. Dat is Import ut een ganz anner Welt. Man mutt sick öber den Moot vun dat Ohnsorg-Theater wunnern, dat sick an sowat ranwoogt hett. Un villicht is dat jo sowat as een Frischzellenkuur för uns plattdüütsche Spraak, de för vele immer noch so’n ganz lütt beten noh Kohstall rüken deit.

Barfoot bet an’n Hals (Ladies Night), Revue-Stück vun Stephen Sinclair un Anthony McCarten; Ohnsorg-Premiere am 13. November 2016

Heft Artikel von: Denker, Cord